این مثنوی حدیث پریشانی من است
بشنو که سو گنامه ویرانی من است
وقتی نـقاب مهور یـکرنگ بـودن است
معیار مهر ورزیـمان سنگ بـودن است
دیگر چه جای دلخوشی و عشق بازی است ؟
اصلا کـدام احـمـق از ایـن عشق رازی است ؟